نیک

مرا جانی بده تا سخت کوشم

به من صبری بده تا ته بنوشم

به من پرها بده تا بال درآرم

به من خرما بده تا نخل بکارم

درون سینه ها گل می کند گِل

به من گُلها بده تا جان بکارم

به خوش نامی و بد نامی بماندیم

به خوش نامی بماندم چون تو دارم

به این و آن نزارم که برایت

منم هستم همیشه خاک پایت

به داد آمد صدایی که نمی خواست

ببین من بی صدا دارم شکایت

به نام نیک در دلها بمانید

نکویی ماند و نیکان نمانند